به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، در کتاب «منشور معارف انقلاب اسلامی» پیام دهم خرداد 1369 آیتالله العظمی خامنهای (مدظله العالی) به مناسبت نخستین سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی (قدسسره) و شرح آن بر اساس برگزیده بیانات حضرت امام (ره) و رهبر معظم انقلاب اسلامی منعکس شده است.
به مناسبت بیست و هفتمین سالگرد ارتحال بنیانگذار انقلاب اسلامی صفحاتی از این کتاب را که به کوشش انتشارات انقلاب اسلامی منتشر شده، ورق زدیم تا به بیان تاثیر حضرت امام در سخنان مقام معظم رهبری بپردازیم. در سطوری از این کتاب با اشاره به وسعت فقدان حضرت امام خمینی (ره) میخوانیم: «در تاریخ پرماجرای انقلاب، هیچ روزی مانند دوازدهم بهمن نبود که در آن، مردی از دودمان پیامبران و بر شیوهی آنان، با دستی پرمعجزه و دلی به عمق وسعت دریا، در میان مردمی شایسته و چشم به راه، چون آیهی رحمت فرود آمد و آنان را بر بال فرشتگان قدرت حق نشانید و تا عرش عزت و عظمت برکشید. و هیچ روزی چون چهاردهم خرداد نبود که در آن، طوفان مصیبت و عزا، بر این مردم تازیانه غم و اندوه فرود آورد. این یک دل شد و آن دل در حسرتی گذرانده سوخت، و یک چشم شد و آن چشم در مصیبتی عظیم گریست.» (ص 26)
از منظر آیتالله خامنهای، رحلت امام به انقلاب اوج و حیات بخشید. در توضیح بیشتر این مطلب آمده است: «درست است در آن هنگام که از حادثه ارتحال امام، نفس دنیا در سینهاش حبس شده و خواب از چشم دوست و دشمن در سطح جهان گرفته شده بود، ایران اسلامی نمایشی قهرمانانه داد و با عنایات خداوندی، سنگینترین آزمون خود را به سرافرازی طی کرد و کشتی انقلاب از گردابی خطیر، با آرامش و اطمینان عبور کرد.
این خود آیت دیگری از شمول الطاف الهی بر ملتی شد که قدم در راه خدا نهاده و به نصرت او قیام کرده است. دوستان، یعنی تودههای مسلمانان و مستضعفان بسیاری از مناطق عالم، جانی و امیدی دوباره گرفتند و به پایههای نظام سلطهی جهانی، ضربهای دوباره پس از ضربهی آغاز پیروزی انقلاب وارد آمد. یعنی حادثهای که میپنداشتند انقلاب را در هم خواهد پیچید به انقلاب اوج و حیات بخشید و امام ما. آن برافروزنده مشعل انقلاب. با رحلت خود، یک بار دیگر شعله انقلاب را برافروخته کرد.» (ص 31)
مقام معظم رهبری با اشاره به «زنده داشتن یاد و راه و درس جاودانه امام خمینی» میفرمایند: «پس از رحلت آن پدر دلسوز و مرشد و معلم آگاه و حکیم، اینجانب لازم میدانم اساسیترین معارف انقلاب را که همه در شمار بیانات مکتب انقلاب و برخاسته از اصول و احکام اسلام است، یکبار دیگر به برادران و خواهران خود تذکر داده، همهی ملت انقلابی و شجاعمان را به توجه و اهتمام روزافزون نسبت به آنها دعوت کنم: پیش از هر چیز، زنده داشتن یاد و راه و درس جاودانه امام خمینی است، که مشعل راه و ترسیمکننده خط اساسی حرکت و تعیینکننده شاخصهای اصلی و حیاتی این جاده مبارک و فرجام تابناک آن است.
حیات و شخصیت خمینی کبیر، تجسم اسلام ناب محمدی (ص) و تبلور انقلاب اسلامی بوده و او خود و سخنش و انگشت اشارهاش، خضر راه این حرکت الهی و روشنگر نقاط مبهم و برطرفکننده همه تردیدها بوده و همچنان خواهد بود. ملت ایران و از همه بیشتر مسئولان کشور، باید این درس بزرگ را هرگز از یاد نبرند.» (ص 46)
درباره تاثیر نهضت امام خمینی(ره) در بیداری مسلمانان آمده است: «دوران دهساله حیات مبارک امام خمینی رضوانالله تعالی علیه، الگو و نمونه حیات جامعه انقلابی ماست و خطوط اصلی انقلاب، همان است که امام ترسیم فرموده است. دشمنان خام طمع و کوردل که گمان کردند با فقدان امام خمینی، دوران جدید با مشخصاتی متمایز از دوران امام خمینی قدسسره آغاز شده است، سخت در اشتباهند.
امام خمینی، یک حقیقت همیشه زنده است. نام او پرچم این انقلاب، و راه او راه این انقلاب، و اهداف این انقلاب است. امت امام و شاگردان او که از سرچشمهی فیاض آن موجود ملکوتی سیراب شده و عزت و کرامت اسلامی و انسانی خود را در آن جستهاند، اکنون شاهد آنند که ملتهای دیگر، حتی ملتهای غیرمسلمان، نسخه تعالیم انقلابی آن قائد عظیم را مایه نجات خود دانسته و آزادی و عزت خویش را در آن یافتهاند. امروز به برکت و نهضت آن یگانه دوران، مسلمانان در همهجا بیدار شدهاند و کاخ امپراتوریهای سلطه ظالمانه، رو به ویرانی نهاده است.» (ص 69)
آیتالله خامنهای با اشاره به روشن بودن اصول امام میفرمایند: «اصول امام، اصول روشنی است. خوشبختانه بیانات امام، نوشتهجات امام در بیست و چند جلد در اختیار مردم است؛ خلاصه آنها در وصیتنامه جاودانه امام منعکس است؛ همه میتوانند مراجعه کنند. ما مفید نمیدانیم که به اسم امام تمسک کنیم، اما اصول امام را به فراموشی بسپریم؛ این غلط است. اسم امام و یاد امام به تنهایی کافی نیست؛ امام با اصولش، با مبانیاش، با نقشه راهش برای ملت ایران یک موجود جاودانه است. نقشه راه در اختیار امام است و آن را به ما عرضه کرده است؛ اصول امام مشخص است.» (ص 84)