ابوالقاسم اسماعیلپور، اسطورهشناس و مترجم، ضمن پیشنهاد کتاب «چشمههای بیدار» برای مطالعه آخر هفته به خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) گفت: این کتاب سه بخش دارد. در بخش نخست به بررسی جشنهای ایرانی میپردازد. جشنهایی نظیر نوروز یا مهرگان از دیدگاه ایرانشناسی و مردمشناسی تحلیل شدهاند و ریشههای جامعهشناختی آنها هم بررسی شدهاند.
این استاد دانشگاه شهید بهشتی ادامه داد: جشنی نظیر چهارشنبه سوری کمتر به آن پرداخته شده است. البته چهارشنبه، بعد از اسلام به آن اضافه شده است. چهارشنبه آخر سال، از نظر نجومی که خورشید میخواهد وارد برج حمل شود، نحس شمرده میشود. علاوه بر اینها، جشن مهرگان، جشن تیرگان و جشن سده در فصل نخست این کتاب بررسی شده است.
مترجم «دانشنامه اساطیر جهان» گفت: مباحث ایرانشناسی هم در فصل دوم این کتاب بررسی شدهاند. از جمله شاخههای این فصل، دماوند یا «تخت جمشید از معبد یا تختگاه» است. تخت جمشید از ابتدا به صورت معبد ساخته شده و بعدها به تختگاه داریوش تبدیل شده است.
وی که برگزیده کتاب سال برای ترجمه «ادبیات گنوسی» بود، افزود: فصل سوم این کتاب به تحلیل آئین مانوی میپردازد و برای اولینبار «شاپورگان مانی» در این بخش معرفی میشود. من به خوانندگانی که به فرهنگ کهن ایرانی علاقهمند هستند، پیشنهاد میدهم این کتاب را بخوانند. کتاب با نثر ساده و روان نوشته شده است که برای مخاطب کشش دارد.